شاید خیلی از ما اسم "بنگاه زود بازده " رو شنیده باشیم ولی تعریف درستی از آن در ذهن خود نداشته باشیم لذا میخواهیم از ابتدا به تعریفی که توسط اتحادیه اروپا انجام شده که عمدتا با SME ها یا شرکت های کوچک و متوسط شناخته می‌شوند بپردازیم:
بر اساس تعریف اتحادیه اروپا، دسته‌بندی بنگاه‌های کوچک و متوسط به این ترتیب است:
۱. بنگاه‌های خرد: ۹-۱ نفر نیروی کار
۲. بنگاه‌های کوچک: ۴۹- ۱۰ نفر نیروی کار
۳. بنگاه‌های متوسط: ۲۴۹- ۵۰ نفر نیروی کار
این دسته از بنگاه ها تاثیر مهمی بر رشد اقتصادی کشور دارند به طوری که در اغلب کشور های توسعه یافته حمایت های زیادی از این دسته از شرکت ها صورت میگیرد تا بتوانند از ثمرات فعالیت های این شرکت ها در جهت پیمودن مسیر توسعه اقتصادی کشور استفاده کنند. نکته جالب توجه در مورد این شرکت ها این است که آنها برای رقابت با شرکت های بزرگتر از تکنولوژی بسیار استفاده می‌کنند و این در حالیست که برای راه اندازی بع منابع مالی زیادی احتیاج ندارند.
در ایران اجرای اصل چهل و چهار قانون اساسی، فضا را برای فعالیت كارآفرینان مساعدتر كرد بنابراین آیین نامه گسترش بنگاه‌های كوچك و زود بازده و كارآفرین مورد تصویب قرار گرفت كه طبق این آیین‌نامه، چنین بنگاه‌هایی مشتمل بر كمتر از 50 نفر كارگر هستند و عمدتاً در بخشهای كشاورزی، صنعت و معدن فعالیت می‌كنند و از آنجا كه باید حداكثر طی 12 تا 14 ماه به بهره‌برداری برسند، زودبازده نام گرفته اند.
تاثیر این بنگاه ها بر رشد و توسعه اقتصادی کشور ها غیر قابل انکار است ولی نکته 
قابل توجه ایجاد بستر مناسب جهت فعالیت این دسته از شرکت ها نیز می‌باشد. به طور مثل تخصیص تسهیلات مناسب جهت انجام فعالیت های زودبازده موجب شود بسیاری از افراد غیر متخصص که تجربه اداره شرکت را ندارند وارد عرصه شوند و باعث هدر رفت سرمایه و ایجاد بدهی گردند.
دیدگاه خود را بنویسید